Moeten we leren leven?

Column Vrouwenspreekuur in Lijfblad

Al voor onze geboorte leven we. Wat een wonder he? Dat doen we gewoon. Ons hart klopt, onze cellen vormen zich en meteen na de geboorte beginnen we te ademen. Kunnen we dan leven? Wat betekent het om te leven? Wat is ons menszijn?


In onze jeugd maken we allemaal, ieder van ons, dingen mee die niet leuk zijn. We doen trauma’s op. Die situaties zitten ons later in de weg, in de relaties die we hebben, in de keuzes die we wel of niet maken.

Dromen en realiteit

Op een bepaald moment realiseer je je dat en vraag je je af of je wel de mens bent geworden die je wilde worden. Ben je zo veel fun? Zo gezellig? Zo lief en geduldig naar iedereen als je wilde worden? Nee? Gelukkig, dat herken ik en dan begrijpen we elkaar.
Misschien blijk je helemaal niet stressbestendig te zijn. Niet tegen dit en niet tegen dat te kunnen. Best veel angsten te hebben, snel boos te zijn, je gevoel niet te kunnen uiten.
Hebben we dan wel goed geleefd? Of niet? Hadden ze het ons anders moeten leren?

Levenspad

Misschien ben je erg goed in je vak en heb je de beste diploma’s, maar niet die leuke partner die je al zo lang wenst. Misschien heb je altijd geldzorgen. Misschien voel je je vaak eenzaam. Misschien heb je misbruik meegemaakt. Dat klinkt niet fijn. Niet makkelijk. Pijnlijk. Misschien is dat wel helemaal de bedoeling van jouw leven. Dat jij deze dingen ervaart.

Voelen

Wat doe je ermee? Ga je je pijn uit de weg? Schenk je nog een wijntje in? Een extra avond sportschool? Werk je veel meer dan je eigenlijk wenst? We zijn MENS. We LEVEN. Leven is voelen, beleven, ervaren. Niet alleen het leuke, ook het pijnlijke.

Naar binnen (zo buiten)

Misschien kun je eens kijken naar dat wat zich binnen in jou laat zien en voelen. Je hoeft het niet te begrijpen, maar kijk er eens naar. Leun een beetje achterover en observeer je gedachten, de woorden en oordelen die door je heen gaan. Huil als er tranen komen. Lach om jezelf. Neem een beetje afstand en kijk als regisseur naar hoe je je rol speelt. Hoe goed was het? Was het echt, geloofwaardig? Of zie je zelf ook dat je je niet helemaal gaf?

Genieten

Geef jezelf! Leef! Gooi jezelf er volop in. Wie weet leef je maar 1 keer, zorg dan in elk geval dat je het echt hebt beleefd, dat je al die moeite niet voor niets hebt gedaan. Kijk en duik eens in je shit, je trauma’s, je schaduw. En ga eens genieten. Kijk in jezelf naar het mooie aan jou. Kleed je aan zoals je gekleed wilt gaan, durf. Laat zien wat er binnen in jou leeft. Als je het niet doet, verberg je jezelf voor je omgeving. Voor degene die jij liefhebt. Degenen die je liefhebben zien je het liefst puur, echt. Dat is genieten, dat is leven, dat is liefde, voor jezelf en samen.

Haal het meeste uit je menszijn

Is het niet zo dat we onze kinderlijke dromen het meeste kwijt zijn in de mens die we zijn geworden? Zullen we weer wat meer spelen? Iets minder serieus ons best doen? Gewoon zijn wie we zijn? (Hoe fijn zou dat zijn? Hoe relaxed?) Meer achteroverleunend leven?

Moeten we het leren? Misschien wel. Kijk eens naar een baby, misschien geeft die ons wel het mooiste voorbeeld. En leren zij ons te leven. In plaats van andersom.

Liefs, Arianne

PS Check deze link voor een vrolijk lied met boodschap:

https://www.youtube.com/watch?v=JD2NTxArvkk&list=RDJD2NTxArvkk&start_radio=1