Met intieme zorg door de overgang
Column Lijfblad 2023 nr 3
Met intieme zorg door de overgang
De overgang. Die (h)eerlijke tweede puberteit. Weet je nog dat het eigenlijk het climacterium heet? Is het voor jou een heftige, lastige tijd? Wat als ik vertel dat het zachter kan dan je had verwacht?
Het climacterium laat je alle (verstopte) kanten van jezelf zien. De tijd dat ik heel pittig uit de hoek kon komen is voorbij. Ik ben nu veel meer in balans. Fysiek nog niet helemaal, maar emotioneel al veel meer. Mijn menstruatie is nu weer een paar maanden weggebleven, voor de 3e keer. Dat geeft wel rust hoor. Je kunt gewoon door, in plaats van elke keer uit je flow gehaald worden voor die rode flow. Die soms bruin was, soms onverwacht heftig en soms weer onverwacht weinig. Alle kanten op dus.
Met onze pubers van 16 en bijna 18 heb ik geen strijd meer. Bijna niet. Juist goede gesprekken en het overdragen van verantwoordelijkheid. Omdat ze dat nodig hebben en aankunnen. Omdat ik (wij) dat nodig hebben. Ze gaan de wereld in. En dat biedt mogelijkheden. Zoals heerlijk vrijen op maandagochtend, als ze tenminste allebei naar school zijn. Maar het kan ook weer ‘s avonds, omdat ze uit zijn!
Het climacterium noem ik vaak de tweede puberteit. Nu ik ben waar ik ben in mijn eigen climacterium, voel ik dat het een verdiepende puberteit is. Echt 2.0. Rijping in mijn menszijn. In de eerste puberteit ontdek je jezelf los van je ouders en je ouderlijk gezin. In de tweede ontdek ik mezelf in contact met mezelf, in contact met mijn man, in contact met onze kinderen en in contact met anderen. Een wat laat volwassen worden misschien. Prettiger gezelschap worden voor mezelf en mijn omgeving. Doordat ik beter luister naar mezelf kan ik beter naar mijn omgeving luisteren?
Dat is het climacterium: het vraagt van je om jezelf op één te zetten. Om zacht te zijn voor jezelf, compassie te hebben met jezelf. Echt te doen waar jij blij van wordt, wat jouw ziel voedt en te zijn met mensen die jou ‘voeden’. De buitenlaagjes vallen van je af, je kern wordt zichtbaarder. Steeds een laag dieper. Steeds meer rust vanbinnen.
Hoe zacht kun jij voor jezelf zijn? Werk je maar door, omdat dat van je verwacht wordt? Of voel je aan wanneer je pauze nodig hebt? Voel je aan dat het genoeg is om te zijn, dat je dan al iets heel moois bent voor jezelf, je omgeving en de maatschappij?
Hoe eerder je dit voor jezelf kunt, in de vruchtbare tijd al, des te relaxter en met minder overgangsklachten zwier je door het climacterium heen!
Liefs, Arianne
