Voorlichting?
Column Vrouwenspreekuur in Lijfblad
Dan denk je aan seksuele voorlichting op school toch? Wanneer kreeg jij dat? Op de basisschool? De middelbare? Van je ouders?
Ik herinner me deze lessen nog goed, van de godsdienstleraar op de middelbare school… Hoe ongemakkelijk: van een mannelijke leraar, met allemaal pubers bij elkaar in een klas. En ook wel dat het bij biologie aan bod kwam, heel biologisch en natuurlijk.
Pakken we dit onderwerp in Nederland goed aan? Waar resulteert het in? Realistische of onrealistische beelden en ideeën over hoe seks en intimiteit zich horen af te spelen? Wat mij betreft kan het stukken beter en inspirerender en begint dat thuis en op school.
Op school
Naast leren lezen, schrijven en rekenen zouden op basisscholen vruchtbaarheidslessen gegeven moeten worden. We moeten kinderen informeren over de biologie en vruchtbaarheid van meisjes en vrouwen en jongens en mannen. Zodat ze weten wat er in hun lijf gebeurt en waarom. Misschien gebeurt dat hier en daar al heel goed, maar het is vermoedelijk een onderwerp waar de meeste leerkrachten zich niet heel comfortabel en zeker bij voelen en waar verbetering mogelijk is. Ga maar eens na bij jezelf of je kind, hoe goed dit onderwerp op school behandeld is.
Als we er een normaal bespreekbaar onderwerp van maken, wordt het voor de kinderen ook normaal. Mijn ervaring met de cycluslessen die ik aan de meisjes van groep 7 en 8 gaf, is dat ze eerst heel giebelig deden en dat we elke keer weer tijd tekort kwamen, omdat vanzelf de gêne, de interesse en de vragen loskomen. Heerlijk om die lessen te geven en de meiden de draai te zien maken. De draai naar “O wat leuk, deze mevrouw vindt het helemaal niet raar of ongemakkelijk om over te praten en ik mag haar echt alle vragen stellen die ik heb.”
Thuis
Natuurlijk ligt er ook thuis een verantwoordelijkheid op dit vlak. Als je het als ouder(s) een lastig gesprek vindt, of niet weet wanneer en hoe je het aan moet pakken, dan is er een heel fijne en leuke aanpak voor. Schaf het boek ‘WAUW! IK WORD VROUW!’ aan. Lees het eerst zelf, om je eigen kennis alsnog op te doen of op te frissen. Vervolgens kun je samen met je (klein)kind lezen, als speciaal cadeau geven of in huis laten ‘slingeren’.
Het mooiste zou het zijn als je samen over de biologie en de natuur van de mens kunt praten. Als het een normaal bespreekbaar onderwerp wordt, veilig om belevingen en ervaringen te delen en vragen aan elkaar te stellen. Het boek nodigt daar toe uit, om met de vrouwen in je leven in gesprek te gaan. Om elkaar op dit gebied wijzer te maken.
Het boek is geschreven aan meisjes van ongeveer 11 jaar, maar je kunt de eerste twee hoofdstukken al eerder lezen en verder gaan wanneer je de eerste menstruatie verwacht. Voor jongens en vaders blijkt het boek ook heel leesbaar en informatief. We kunnen onze kinderen dus op school en thuis scholen op dit onderwerp. Onze voortplantingsbiologie is nu eenmaal een groot onderdeel van ons leven. Van mannen èn vrouwen. Haal je informatie en ga erover in gesprek.
Arianne
